Site-informatie:

idee: Joost, Pieter & Ton
ambassadeurs: Paul & Hans
v0.1 (4 foto’s): 1998, Joost
v1.0: 1999-2009, Pieter
v2.0: 2019- , Ton
hosting & technisch beheer: Jeroen – www.flamestrike.nl
internet connectie: Cyso Managed Hosting

 

 

Het was in 1996, toen Pieter, Joost en Ton met een oude Mitsubishi Colt rondreden door Oost-Europa. Bij aanvang van onze terugtocht vanuit Budapest (Paul was in de auto net van plek gewisseld met Pieter), kregen wij de tip om toch vooral een kijkje te nemen bij het kasteel van Visegrád. Pal naast dit kasteel, op een parkeerplaats aan de weg, stond een kanon, dat doorlopend door de aanwezige toeristen werd beklommen voor een foto. Het moment dat het kanon even onbemand was, bleek er één die de wereld zou veranderen. Natuurlijk moesten wij ook op de foto! Had niet ieder mens zichzelf ooit, laten fotograferen op een kanon?

Dat wij hiermee een universeel oergevoel hadden aangeboord, konden wij toen niet bevroeden. Bij de eerste pilot (een studieopdracht van Joost) bleek al gauw dat de wereld zat te wachten op iets als De Kanonnenpagina. Het duurde nog enkele maanden totdat Pieter besloot zijn programmeerkunsten in te zetten voor het hogere doel en een professionelere opzet. Pieter wist een website te creëren die opzien baarde van Alkmaar tot Delft tot over de hele wereld. En mocht in enkele jaren bijna 1000 inzendingen met kanonnenkiekjes ontvangen! In 2009 bleek een instituut te zijn ontstaan dat helaas onder haar PHP-gewicht bezweek. En toen restte slechts leegte. Een leegte die natuurlijk werd opgevuld door toch iedere vakantie plichtsgetrouw en met nostalgische gevoelens op de foto te gaan met een kanon. Wachtend op een herrijzenis van de kanonnenpagina.

Enkel het staren naar de nog immer werkende kanoncam kon de gemeenschap op gezette tijden troosten. De kanonnencam die overigens (zij het zonder tijdsaanduiding) nog steeds live is:

 

We schrijven 2019. Tien jaar nadat de stekker uit de oude site werd getrokken is het tijd voor de herrijzenis. Ditmaal met wereldkaart. En hopelijk toekomstbestendig!

It knalt oan!